۲. نحوه تخصیص درآمد و مالیات بین دو کشور

یکی از مهم‌ترین بخش‌های این موافقت‌نامه، تعیین نحوه تخصیص مالیات‌بردرآمد و دارایی‌های افراد و شرکت‌ها بین ایران و اسپانیا است. این بخش مشخص می‌کند که چه نوع درآمدی مشمول مالیات در کدام کشور است و چگونه از پرداخت مالیات مضاعف جلوگیری می‌شود.

• • • الف) درآمد حاصل از اشتغال و حقوق
      افرادی که در یکی از این دو کشور کار می‌کنند و حقوق دریافت می‌نمایند، معمولاً مالیات بر درآمدشان در کشور محل کارشان پرداخت می‌شود. اما اگر فرد مقیم مالیاتی کشور دیگر باشد، ممکن است کشور دوم نیز درخواست مالیات کند. در این شرایط:

• • • • • • کشور محل اشتغال معمولاً حق دریافت مالیات اصلی را دارد.
          • کشور محل اقامت مالیاتی می‌تواند مالیات اضافی اعمال کند؛ اما معمولاً اعتبار مالیاتی برای مالیات پرداخت‌شده در کشور اول در نظر گرفته می‌شود.
    • ب) درآمد حاصل از خوداشتغالی و کسب‌وکارهای شخصی
      درآمد حاصل از کسب‌وکارهای شخصی یا فریلنسری تابع مقررات خاصی است. طبق موافقت‌نامه:

• • • • • • اگر فعالیت اقتصادی در یک کشور انجام شود، مالیات آن در همان کشور محاسبه می‌شود.
          • اگر فرد در یک کشور مقیم باشد؛ اما خدماتی را به کشوری دیگر ارائه دهد، قوانین ویژه‌ای در مورد نحوه پرداخت مالیات‌بردرآمد اعمال می‌شود. در چنین شرایطی ممکن است کشور دوم تنها مالیات محدود یا کاهش‌یافته‌ای اعمال کند.
    • ج) درآمد حاصل از سود سهام و سرمایه‌گذاری‌ها
      سرمایه‌گذاران و صاحبان سهام در شرکت‌های مستقر در ایران یا اسپانیا مشمول پرداخت مالیات بر سود سهام هستند. طبق موافقت‌نامه:

• • • • • • کشور مبدأ (کشوری که شرکت در آن ثبت شده است) حق دریافت مالیات بر سود سهام را دارد.
          • کشور مقصد (کشور محل اقامت سرمایه‌گذار) نیز می‌تواند مالیات اعمال کند؛ اما معمولاً باید اعتبار مالیاتی برای مالیات پرداخت‌شده در کشور اول در نظر بگیرد.
    • د) درآمد حاصل از املاک و مستغلات
      افرادی که در یک کشور ملک دارند و از طریق اجاره آن درآمد کسب می‌کنند، موظف به پرداخت مالیات در کشور محل ملک هستند. مقررات این بخش شامل موارد زیر است:

• • • • • • مالیات‌بردرآمد اجاره معمولاً در کشور محل قرارگیری ملک پرداخت می‌شود.
          • کشور محل اقامت مالک ممکن است مالیات اضافی اعمال کند؛ اما معمولاً اعتبار مالیاتی برای مالیات پرداخت‌شده در کشور مبدأ در نظر گرفته می‌شود.
    • هـ) درآمد حاصل از بازنشستگی و مستمری
      پرداخت‌های بازنشستگی ممکن است در هر دو کشور مشمول مالیات باشد. بر اساس موافقت‌نامه:

• • • • • • اگر بازنشستگی از منابع دولتی باشد، معمولاً در کشور پرداخت‌کننده مالیات دریافت می‌شود.
          • اگر مستمری خصوصی باشد، کشور محل اقامت مالیاتی فرد ممکن است آن را مشمول مالیات کند.
    • و) درآمد حاصل از بهره و حق امتیازها
      افرادی که درآمدی از بهره (مثلاً از طریق سپرده‌های بانکی) یا از حق امتیازها (مانند کپی‌رایت یا پتنت‌ها) دارند، باید مالیات را طبق قواعد زیر پرداخت کنند:

• • • • • • کشور محل منبع درآمد معمولاً مالیات بر بهره و حق امتیاز را اعمال می‌کند.
          • کشور محل اقامت فرد ممکن است مالیات اضافه‌ای مطالبه کند؛ اما معمولاً باید اعتبار مالیاتی اعطا کند.
    • ز) نحوه جلوگیری از مالیات مضاعف
      برای جلوگیری از پرداخت مالیات مضاعف، این موافقت‌نامه روش‌های زیر را پیش‌بینی کرده است:
      • • • روش معافیت: برخی از درآمدها ممکن است در یک کشور معاف از مالیات شوند تا تنها در کشور دیگر مالیات اعمال شود.
          • روش اعتبار مالیاتی: مالیات پرداخت‌شده در یک کشور ممکن است به‌عنوان اعتبار مالیاتی در کشور دیگر در نظر گرفته شود تا بار مالیاتی کاهش یابد.
          • توافقات خاص بین دو کشور: در شرایط خاص، مقامات مالیاتی دو کشور می‌توانند مذاکره کرده و برای جلوگیری از دوگانگی مالیاتی راه‌حل‌های ویژه‌ای ارائه دهند.

.

۳. نرخ‌های مالیاتی ترجیحی و معافیت‌ها

یکی از نکات کلیدی این توافق، تعیین نرخ‌های مالیاتی کاهش‌یافته برای اتباع هر دو کشور است. به‌عنوان‌مثال:

• • • مالیات بر سود سهام ممکن است برای سرمایه‌گذاران ایرانی در اسپانیا به میزان مشخصی کاهش یابد.
    • سود حاصل از بهره و حق امتیازها معمولاً نرخ مالیاتی کمتری خواهند داشت.
    • برخی از درآمدهای خاص ممکن است تحت شرایط ویژه‌ای از مالیات معاف شوند.

۴. جلوگیری از فرار مالیاتی و تبادل اطلاعات

موافقت‌نامه شامل بندهایی برای جلوگیری از فرار مالیاتی و افزایش شفافیت مالیاتی است. دو کشور موظف به تبادل اطلاعات مالیاتی بین خود هستند تا اطمینان حاصل شود که افراد و شرکت‌ها از قوانین سوءاستفاده نمی‌کنند.

۵. حمایت از سرمایه‌گذاری و تجارت دوجانبه

با کاهش بار مالیاتی و ایجاد شفافیت در نظام مالیاتی، این موافقت‌نامه به تشویق سرمایه‌گذاری‌های دوجانبه و بهبود محیط کسب‌وکار کمک می‌کند. کاهش موانع مالیاتی باعث می‌شود که شرکت‌های ایرانی و اسپانیایی با اطمینان بیشتری در بازارهای یکدیگر فعالیت کنند.

این توافق به مهاجران ایرانی مقیم اسپانیا و سرمایه‌گذاران ایرانی فعال در این کشور کمک می‌کند تا از پرداخت مالیات اضافی جلوگیری کنند.

۶. مفهوم “کشور” در چارچوب این موافقت‌نامه

یکی از بخش‌های مهم این موافقت‌نامه، تعیین مفهوم “کشور” و نحوه ارتباط آن با قوانین مالیاتی است. در این بخش، مشخص می‌شود که چگونه این توافق بر افراد و شرکت‌های مستقر در دو کشور تأثیر می‌گذارد و چگونه حقوق و تعهدات مالیاتی تعریف می‌شوند.

• • • الف) کشور محل اقامت مالیاتی
      مقررات این موافقت‌نامه بر اساس محل اقامت مالیاتی فرد یا شرکت تعیین می‌شود. این بدان معناست که کشور محل اقامت مالیاتی مسئول اصلی دریافت مالیات‌بردرآمد است. اگر فردی در اسپانیا زندگی کند و در ایران درآمد داشته باشد، این توافق مشخص می‌کند که مالیات وی در کدام کشور پرداخت می‌شود.
    • ب) کشور محل منبع درآمد
      در برخی موارد، کشوری که منبع درآمد در آن واقع شده است، حق دریافت مالیات را دارد. به‌عنوان‌مثال، اگر یک شهروند ایرانی در اسپانیا صاحب یک کسب‌وکار باشد و از ایران درآمد دریافت کند، این توافق تعیین می‌کند که آیا مالیات بر این درآمد در ایران محاسبه می‌شود یا در اسپانیا.
    • ج) تعریف کشور برای اشخاص حقوقی (شرکت‌ها)
      برای شرکت‌ها، کشور ثبت و کشور محل مدیریت از نظر مالیاتی اهمیت دارد. اگر یک شرکت در اسپانیا ثبت شده باشد؛ اما مدیران آن در ایران فعالیت کنند، این موافقت‌نامه مشخص می‌کند که این شرکت تحت قوانین مالیاتی کدام کشور قرار می‌گیرد. در بیشتر موارد، کشوری که محل مدیریت و کنترل شرکت در آن واقع شده است، به‌عنوان کشور اقامت مالیاتی شناخته می‌شود.
    • د) تأثیر تابعیت بر تعیین کشور مالیاتی
      تابعیت افراد نیز در تعیین کشور مالیاتی نقش دارد. درصورتی‌که معیارهای دیگر تعیین کشور اقامت مالیاتی واضح نباشند، تابعیت فرد می‌تواند عامل تعیین‌کننده باشد. این بدان معناست که ممکن است یک فرد ایرانی که در اسپانیا زندگی می‌کند، تحت شرایط خاصی همچنان مقیم مالیاتی ایران شناخته شود.
    • هـ) کشور و روابط مالیاتی بین‌المللی
      این موافقت‌نامه از طریق روابط مالیاتی بین‌المللی تنظیم شده و با سایر توافقات مالیاتی ایران و اسپانیا هماهنگ است. این بدان معناست که اگر فرد یا شرکتی دارای فعالیت‌های مالی در کشورهای ثالث نیز باشد، باید در چارچوب این توافق عمل کند و از پرداخت مالیات مضاعف جلوگیری نماید.

 تأثیر این موافقت‌نامه بر مهاجران ایرانی

افرادی که از ایران به اسپانیا مهاجرت کرده و در آنجا مشغول به کار یا سرمایه‌گذاری هستند، می‌توانند از مزایای این موافقت‌نامه بهره ببرند. برخی از تأثیرات مثبت این توافق‌نامه عبارت‌اند از:

• • • – کاهش میزان مالیات پرداختی: افراد می‌توانند از پرداخت مالیات در دو کشور اجتناب کنند و تنها در یکی از کشورها مالیات بپردازند.
    • – افزایش شفافیت مالیاتی: قوانین مشخصی برای تخصیص درآمد و مالیات وجود دارد که باعث کاهش ابهامات می‌شود.
    • – بهبود شرایط سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاران ایرانی که قصد سرمایه‌گذاری در اسپانیا را دارند، می‌توانند از معافیت‌های مالیاتی بهره ببرند.
    • – تسهیل در بازگشت سرمایه: درصورتی‌که یک ایرانی در اسپانیا درآمد کسب کند، انتقال آن به ایران بدون مالیات اضافی ممکن خواهد بود.

 چگونه از مزایای این موافقت‌نامه استفاده کنیم؟

برای بهره‌برداری از این توافق‌نامه، اتباع ایرانی و شرکت‌های فعال در اسپانیا باید اقدامات زیر را انجام دهند:

• • • ۱. مشاوره با یک متخصص مالیاتی: اطلاع از قوانین و مقررات هر دو کشور برای بهینه‌سازی تعهدات مالیاتی.
    • ۲. ثبت رسمی درآمدها: برای بهره‌مندی از معافیت‌ها، افراد باید درآمد خود را به‌درستی گزارش کنند.
    • ۳. درخواست برای اعمال توافق‌نامه: در برخی موارد، ممکن است افراد نیاز به ارائه مدارک خاصی برای اثبات اقامت مالیاتی خود داشته باشند.

 نتیجه‌گیری

موافقت‌نامه اجتناب از اخذ مالیات مضاعف بین ایران و اسپانیا فرصتی مهم برای مهاجران، سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها محسوب می‌شود. این توافق به کاهش بار مالیاتی، افزایش شفافیت مالی و تسهیل سرمایه‌گذاری کمک می‌کند. برای بهره‌برداری از این مزایا، آگاهی از جزئیات موافقت‌نامه و دریافت مشاوره مالی ضروری است. اگر قصد مهاجرت یا سرمایه‌گذاری در اسپانیا را دارید، پیشنهاد می‌شود با یک کارشناس مالیاتی مشورت کنید تا از حداکثر مزایای این توافق بهره ببرید.